Pani Antyperfekcyjna

Niedawno śliczna Dani Mathers postanowiła napiętnować pewną kobietę uwieczniając ją na swoim snapie.

Sprawa mogłaby się obejść bez echa, ale Dani jest... to znaczy BYŁA, króliczkiem Playboya. Biedaczka stwierdziła, że ma prawo do wyśmiewania cudzych kształtów. Więc cyknęła piękne ujęcie kobiecie o pełniejszych kształtach niż średnie M i opatrzyła opisem, stwierdzając, że jest to obrzydliwe.

Faktycznie. Obrzydliwa jest otyła osoba, która postanowiła coś z tą otyłością zrobić. No brawa za błyskotliwość! Niestety z dodatkowymi kilogramami można jeszcze coś zrobić. Za to z głupotą już niekoniecznie. Biedna Dani.

Po co o tym piszę? Ponieważ ulewa mi się od wszechogarniającego ideału. Jestem Królową Obciachu, Samoukrzywdzenia i Niezręczności. I cholera, ciężko mnie będzie zdetronizować! No i jestem otyła. I co z tym robię? Z koroną nauczyłam się żyć, moje Endomondo zawstydziłoby niejedną chudzinkę, a o każde pół kilo w dół walczę jak niedźwiedź.

Dzięki Opatrzności w tym samym czasie zaobserwowałam w mediach społecznościowych kilka zdrowych postów. Zwracają one uwagę na wszechobecny ostatnio kult perfekcjonizmu. Dziewczyny z Ministerstwa Dobrego Mydła dobitnie pokazały swoim wpisem, że człowiek ma pomyłki we krwi, a świat się od tego nie zawali! GymHero wydaje swoje legginsy na rynek w powiększonej rozmiarówce XL. Po to, aby dziewczyny o pełniejszych kształtach walczące o lepszą sylwetkę i zdrowie też mogły się bajecznie prezentować.

Pociesza mnie fakt, że coraz więcej jednostek nie wstydzi się przyznać do swojego nieogaru. Bo błędy, niezreczności i różne śmieszne sytuacje to norma. Zapłakałabym się na śmierć jakby wszyscy byli tak cholernie perfekcyjni.

Byłoby strasznie nudno!